مکانیزم دفاعی اجتناب از اضطراب
چالش مدام با افکار اضطراب آور و دیگر احساسات و هیجانات،خسته کننده و وقت گیر است.در نتیجه وقتی ما درگیر این چالش هستیم،فعالیت هایی مانند ارتباط با دوستان،دنبال کردن شغلی که چالش زاست، به بار نشاندن استعداد ها و علائقمان، شرکت در جامعه و کشف روحیات معنوی برای ما کمرنگ و بی اهمیت می شوند .وقتی هم که ظاهراً احساس می‌کنیم بر اضطراب خود غالب شده ایم به خود قول می دهیم که به زندگی عادی و معمول برگردیم.ممکن است این روش در نظر اول خوب جلوه کند:(یک بار برای همیشه این معضل اضطراب را حل کنیم و کنار بگذاریم و سپس به زندگی معمول خود برگردیم و به مسائلی بپردازیم که أهمیت بیشتری برایمان دارند).
این روش حل مسأله برای سایر مشکلات موثر است.اما به کار گیری آن برای مدیریت اضطراب موثر نیست،چرا که تجربه ترس و اضطراب، آسیب پذیری و افکار غیر معقول، و احساسات ناراحت کننده جسمی جزء ذاتی انسان است و هیچ میزان از مصمم بودن،انگیزه ، نظم ، درمان نمی‌توانند مانع بروز این احساسات شوند.لذا این روش فقط در کوتاه مدت موثر هست.
