امید پشت نقاب رفتارهای ضداجتماعی در کودکان و نوجوانان
وینیکات معتقد است که محرومیت_محیطی باعث گرایش ضداجتماعی میشود. کودک محرومیت کشیده ای که رفتار ضد اجتماعی دارد، در واقع امیدوارتر از کودکی است که نمی تواند بد رفتار کند.
گرایش ضد اجتماعی
گرایش ضد اجتماعی دلالت بر امید دارد. امید به بازگشت و بازیابی پدر قدرتمندی که ثبات و امنیت و چهارچوب را برپا کند. در واقع کودک و نوجوانی که رفتارهای ضداجتماعی دارد، آرزو دارد که منابع قدرت دست به کار شده و به فریاد کودک محروم از محیط امن و مقتدرانه پاسخ دهند. چه بسا خودشان را در معرض دستگیر شدن و گیر افتادن قرار می‌دهند تا بلکه قانون و نظم بیرونی، این تشویش درونی را مدیریت کند.
این امر ظاهرا عملی ناپسند است اما می توانیم امیدی که در زیر این اجباربهدزدی و اعمال بزهکارانه نهفته است را ببینیم.
از آنجا که کنش ضد اجتماعی نفرت و خشم را در اکثر مردم بر می انگیزد، وینیکات بر اهمیت درک این
نکته تاکید می کند که این اقدام بیانگر نیازی عمیق به مادری تامین کننده و پدری حمایت گر است و به این امید، باید پاسخ داده شود.
