خویشتن واقعی و خویشتن کاذب
از دید وینیکات اگر مادر به دلیل مشکلاتی که در دوران رشد خود داشته نتواند خود را با نیازهای #کودک تطبیق دهد و خواسته های مداخله گرانه ای داشته باشد ، باعث بروز تسلیم زودرس در کودک می شود .
کودک برای مدیریت تقاضاهای مادر و محافظت خویشتن واقعی < true self > در برابر نیاز و مشغله ی ذهنی مادر، چیزی می سازد که وینیکات آن را خویشتن کاذب < false self > می نامد .
خود واقعی
در ابتدایی ترین مرحله ، خود واقعی موقعیتی نظری است که از رفتار خودانگیخته و ایده شخصی حاصل می شود . رفتار خودانگیخته عملا همان خود واقعی است تنها خود واقعی می تواند خلاق باشد و احساس واقعی بودن کند . در حالی که خود واقعی احساس واقعی بودن می کند ، خود کاذب باعث احساس غیر واقعی بودن یا پوچی می شود .
خود کاذب اگر موفق عمل کند ، خود واقعی را مخفی می کند ، در غیر این صورت راهی پیدا می کند که خود واقعی بتواند شروع به زندگی کند . چنین نتیجه ای می تواند به هر روش و وسیله ای حاصل شود ، اما بارزترین حالت آن را می توانیم در نمونه هایی ببینیم که در آنها واقعی یا ارزشمند بودن چیزها در طول درمان متولد می گردد .
به تدریج ، میزان تحریف نوزاد به اندازه ای می شود که بهتر است به جای آنکه بگوییم خود کاذب خود واقعی را مخفی کرده ، بگوییم خود کاذب واقعیت درونی را مخفی میکند.
