وظایف ابتدایی مادر در برابر کودک از نظر وینیکات :
🔸️ در درجه اول مادر باید نوزاد را در آغوش بگیرد و بغل کند .
اصطلاح آغوش گرفتن و نگه داشتن در دو معنا استفاده می شود هم در معنای” جسمی” و هم در معنای “روانی” و مهمتر از هر چیز این است که مادر نوزاد را در میان” بازوانش” بگیرد.منظور از آغوش روانی به معنای نگهداری در ذهن یا آغوش ذهنی هست یعنی در واقع می توان با فکر کردن به شخص تازه متولد شده همراه با توجه کامل او را به لحاظ روانی در آغوش کشید.
🔸️ وظیفه ی دوم مادر این است که به امورات کودک رسیدگی کند .
در مورد رسیدگی در واقع باید دقت کرد که مادر به چه نحوی کودک را لمس می کند … با شدت لمی می کند یا به نرمی او را لمس و جابجا می کند. آیا طوری کودک را نوازش می کند که به پوست او ضربه می‌زند و یا احساس راحتی می دهد در واقع اصل مطلب همان تعامل لحظه به لحظه بین مادر و نوزاد است هیچ دو مادری نیست که مادرانه ها را با نوزادشان به یک شکل سپری کند اما مادران سالم به خوبی از عهده این کار بر می آید.
🔸️ سومین وظیفه ی مادر ارائه موضوع به کودک است یعنی مادر به تدریج نوزاد را با دنیای بیرون تقسیم کند و او را در دل دنیای بیرون راهنمایی کند
مادر وجود اشیا بیرونی را به نوزاد خاطرنشان کند و نوزاد را با چیزهای غیر از خودش آشنا کند کودک کار مهمی پیش رو دارد و آن برقراری ارتباط با واقعیت است مادر در تحقق این مسئله مهم به نوزاد کمک می‌کند و با این کار است که نوزاد به لحاظ ذهنی سالم خواهد شد.
مادری که تمام روز نوزاد را به سینه اش می چسباند در یک همزیستی روانپریشانه یا جنون دو نفره به سر می برد.
